Noty do skonsolidowanego sprawozdania finansowego

5d. Niepewność szacunków

Pobierz notę 5d. w XLS

Poniżej omówiono podstawowe założenia dotyczące przyszłości i inne kluczowe źródła niepewności występujące na dzień bilansowy, z którymi związane jest istotne ryzyko znaczącej korekty wartości bilansowych aktywów i zobowiązań w następnym roku finansowym.

Dokonywane przez Grupę szacunki oraz założenia są poddawane bieżącym przeglądom. Korekty szacunków są rozpoznawane w tym okresie, w którym dokonano zmiany szacunków, jeżeli korekty dotyczą tylko tego okresu. Natomiast, jeżeli korekty wpływają zarówno na okres, w którym dokonano zmiany, jak i na przyszłe okresy są one rozpoznawane w okresie, w którym dokonano zmiany oraz w okresach przyszłych.

Wartość godziwa instrumentów finansowych

W przypadku aktywów i zobowiązań finansowych ujmowanych w bilansie w wartości godziwej, dla których nie identyfikuje się aktywnego rynku, wycenę przeprowadza się w oparciu o powszechnie stosowane techniki wyceny w maksymalnym stopniu bazując na obserwowalnych w otoczeniu rynkowym danych wejściowych i profesjonalnym osądzie. Stosowane techniki wyceny i dane wejściowe podlegają regularnej weryfikacji.

Sposób ustalenia wartości godziwej poszczególnych instrumentów finansowych i ich wartości bilansowe zostały przedstawione w nocie 37.

Utrata wartości aktywów finansowych

Na każdy dzień bilansowy Grupa ocenia czy wystąpiły obiektywne przesłanki wskazujące na utratę wartości składnika grupy aktywów finansowych. Poprzez przesłanki utraty wartości rozumie się zdarzenia lub grupy zdarzeń, które miały miejsce po dacie początkowego ujęcia składnika/grupy aktywów, a które wskazują, iż mogło nastąpić obniżenie przyszłych oczekiwanych przepływów pieniężnych ze składnika aktywów lub grupy aktywów. W momencie rozpoznania przesłanek utraty wartości dokonuje się oszacowania odpisów z tytułu utraty wartości.

Wartość godziwa zabezpieczeń udzielonych kredytów

Wartość godziwą zabezpieczeń do udzielonych kredytów ustala się w oparciu o techniki wyceny oraz analizę rynku nieruchomości. Lista przyjmowanych przez Grupę zabezpieczeń oraz ich wartość godziwa zostały przedstawione w nocie 47 a niniejszego skonsolidowanego sprawozdania finansowego.

W Grupie przyjmuje się następujące podstawowe zasady dokonywania wyceny wartości dla najczęściej stosowanych rodzajów zabezpieczeń:

Okresy użytkowania rzeczowych aktywów trwałych i wartości niematerialnych

Szacując długość okresu użytkowania poszczególnych rodzajów rzeczowych aktywów trwałych i wartości niematerialnych uwzględniane są m.in.:

• dotychczasowe przeciętne okresy użytkowania odzwierciedlające tempo zużycia fizycznego, intensywności wykorzystania, itp.,
• utrata przydatności z przyczyn technologicznych,
• okres sprawowania kontroli nad składnikiem aktywów oraz prawne i inne ograniczenia okresu użytkowania,
• zależność okresu użytkowania składników aktywów od okresu użytkowania innych aktywów,
• inne okoliczności mające wpływ na okres użytkowania tego rodzaju aktywów.

W przypadku, gdy okres korzystania ze składnika aktywów wynika z tytułów umownych, okres użytkowania odpowiada okresowi wynikającemu z tych tytułów umownych, bądź też w sytuacji, kiedy szacowany okres użytkowania jest krótszy, przyjmuje się szacowany okres użytkowania.

Grupa corocznie dokonuje weryfikacji przyjętych okresów użyteczności na podstawie bieżących szacunków.

Szczegółowe informacje dotyczące okresów użytkowania aktywów trwałych i wartości niematerialnych i prawnych została zawarte w nocie 5 f (9-10).

W przypadku zmiany długości okresu użytkowania o +/- 5 lat dla dwóch największych wartościowo grup rzeczowych aktywów trwałych podlegających amortyzacji, spowodowałoby to następujący wpływ na wyniki finansowe Grupy:

Rezerwa na odprawy emerytalno-rentowe (programy określonych świadczeń)

Rezerwa na odprawy emerytalne i rentowe wyliczana jest przez aktuariusza metodą aktuarialną jako wartość obecna przyszłych zobowiązań Grupy wobec pracowników według stanu zatrudnienia i płac na dzień aktualizacji. Wyliczenie rezerw jest oparte na szeregu założeń co do stóp dyskontowych, prognozowanych podwyżek wynagrodzenia, rotacji pracowników, wskaźnika umieralności i innych. Wszystkie założenia są weryfikowane na każdy dzień bilansowy. Przy ustalaniu odpowiedniej stopy dyskontowej bierze się pod uwagę stopę zwrotu z bezpiecznych, nieobciążonych ryzykiem kredytowym instrumentów finansowych o terminach zapadalności zgodnych średnio z terminami zapadalności obliczanych zobowiązań.

Wielkości bilansowe utworzonych rezerw przedstawiono w nocie 32.

Wpływ zmiany stopy dyskonta na zmiany wartości rezerwy na odprawy emerytalno-rentowe został przedstawiony w poniższej tabeli: